មនុស្សយើងម្នាក់ៗៗ អាចស្គាល់គ្នាបានសុទ្ធតែជានិស្ស័យ ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនរក្សាភាពស្គាល់គ្នានេះឲ្យបានយូរអង្វែង និងអាចរាប់អានគ្នាជាភារតភាព មិនមែនជាករាងាយទេដែលមនុស្សបានជួបគ្នាដោយចៃដន្យហើយអាចស្គាល់គ្នា សុទ្ធតែជាបុព្វកុសលកម្ម ដែលខ្លួនបានសាងមករួមគ្នា បើជ្រុលជាបនាស្គាល់គ្នាសូមរក្សាមិត្តភាពនេះជារៀងរហូត កុំចាប់ផ្ដើមស្គាល់គ្នាដោយលំបាក ងើយបែកគ្នាដោយងាយណា ស្ដាយទំវើរដែលបានធ្វើចំពោះគ្នា ភាពជិតស្និទ្ធ តំលៃនៃអំពើ ដែលនៅជាមួយគ្នា បើយើងបានរាប់ដល់ទីលំដាប់ខ្ពស់ហេតុអីចាំបាច់ត្រូវរាប់វាថយក្រោយសារជាថ្មី ព្រោះរាប់សារថ្មីលទ្ធផលវាមិនអាចដូចដើមបាននោះទេ ហើយវាអាចសម្រេចមិនដល់គោលដៅមុនក៏ថាបាន ។ មិនមានការជួបជុំគ្នាមួយដែលមិនបែកគ្នានោះទេ តែសូមឲ្យការបេកគ្នាប្រកបដោយភាពអាឡោះអាលៃ គ្នាស្រឡាញ់គ្នា ជួបគ្នាពេលក្រោយរាប់អានគ្នា មិនបានការដែលបែកគ្នាប្រកបដោយការគុំកួនស្អប់គ្នាណោះទេ បើសិនជាយើងនៅល្អនឹងគ្ានជារៀងរហូតនោះពេលយើងទៅដល់ទីណាយើងតែងតែមានមិត្តភក្ដិដូចជាសាច់ញាតិបងប្អូនគ្រប់ទីកន្លែង ហើយអាចនាំឲ្យយើងអាចរស់នៅក្នុងពិភពមួយប្រកបដោយសន្តិភាព និងជីវិតរុងរោចន៍ ជារៀងតកូនចៅជំនានក្រោយ ។
******* បុរិន្ទ្រារ បេត្យ *******